Post by jussaateen on Nov 1, 2017 12:30:01 GMT
"The Godfather (1972)"
Genres: Crime, Drama
Directed by: Francis Ford Coppola (Apocalypse Now, Bram Stoker's Dracula)
Stars: Marlon Brando (Apocalypse Now, Superman), Al Pacino (Scarface, Heat),James Caan (Misery)
IMDB: 9.2/10
Rotten Tomatoes: 99%
รีวิวฉบับฉลาดน้อยโดย: จัซซาตีนไง จะใครล่ะ!
_______________________________________________
คงต้องบอกก่อนล่วงหน้าว่าผมไม่ได้มีข้อมูล ความรู้อะไรเกี่ยวกับหนังแนวเจ้าพ่อมาก และก็ไม่ได้ดูแนวนี้บ่อย ๆ ด้วย แต่ผมบอกได้เลยว่านี่อาจจะเป็นหนังดราม่าชีวิตมาเฟียที่ดีที่สุดตลอดกาลเลยก็ว่าได้ และถึงจะเป็นหนังอายุมากกว่าห้าสิิบปีมาแล้วก็ยังพอดูสดใหม่เหมือนเป็นหนังอายุยี่สิบหรือสามสิบปีได้ (อาจจะยังเหลือความเก่าอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าดูจนจบได้โดยไม่ติดขัดอะไร)
ผมไม่เคยดูตัวอย่างหนังเรื่องนี้หรอกนะ แต่ปกติทุกรีวิวก็จะแปะตัวอย่างตลอด ก็เลยลองหามาแปะดู ซึ่งแนะนำว่าอย่าไปดูมันเลยตัวอย่าง หนังแบบนี้ ยิ่งรู้น้อยยิ่งดี ฉะนั้นถ้าใครยังไม่เคยดูก็ลองไปสัมผัสได้ ดูแบบไม่รู้อะไรเลยแบบผมเนี่ยแหละ น่าจะสนุกที่สุด
โดยหลังดูเรื่องนี้จบ ก็.. ตะลึงพอสมควร เพราะเป็นพวกชอบดูหนังอยู่แล้ว และพอมาเจอหนังเรื่องนี้แล้ว หลาย ๆ ฉากคือกำกับการถ่ายได้ดีมาก เช่นฉากธรรมดา ๆ แบบฉากโดนคนล้อม ก็ทำให้เราตกใจแบบงง ๆ ตามตัวละครได้ อาศัยการใช้มุมกล้องที่ดีในการช่วยสร้างอารมณ์
เนื้อเรื่องคร่าว ๆ สั้น ๆ เผื่ออยากจะรู้เกริ่นก็ประมาณว่า Vito Corleone (Marlon Brando) ถูกลอบยิงกะทันหันทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส เมื่อนั้นลูก ๆ ของพวกเขาจะต้องจัดการสานต่อวงการมาเฟียอันบ้าคลั่งนี้ให้จบ ในขณะที่ Michael (Al Pacino) เริ่มถูกวงจรแห่งความรุนแรงและการหักหลังดูดซึมเข้าไป และเปลี่ยนแปลงตัวเขาไปในที่สุดอย่างไม่รู้ตัว.. รู้สึกเหมือนสปอยไงไม่รู้แฮะ แต่คิดว่าถึงรู้เนื้อเรื่องส่วนหนึ่งแล้วก็น่าจะสนุกได้ เพราะหนังเรื่องนี้เน้นว่า เรื่องราวดำเนินอย่างไร มากกว่า เรื่องราวเป็นอย่างไร มากกว่า
หนังเรื่องนี้ใช้เรื่องราวที่รุนแรงของพวกมาเฟียมาใช้และใส่อารมณ์สิ้นหวัง หดหู่แบบเต็มรูปแบบ เวลาเห็นคนที่เราเกลียดมาก ๆ ตายในเรื่องมันก็สะใจในส่วนหนึ่งแหละ แต่ในทางตรงข้ามกันพอตัวคนดีตายไป เราก็สลดพอ ๆ กับตัวละครตัวอื่น ๆ เลย (โดยส่วนตัวล่ะนะ) และผมบอกได้เลยว่าเรื่องนี้ถึงจะแทบไม่มีฉากบู๊ ยิงแหลก ตายสนั่นหรืออะไร แต่ด้วยความยาวเกือบสามชั่วโมง ก็มีคนตายไปไม่ใช่เล่น ๆ เลยทีเดียว ฉะนั้นโปรดระวังตัวเอาไว้ 555 (มีฉากนึงที่เผลอสะดุ้งตาม เพราะคาดไม่ถึงจริง ๆ ตัวละครบางตัวเหมือนจะมีบทระยะยาวแต่กลายเป็นว่าตายดื้อ ๆ เลย ซึ่งพอมาดูย้อนหลังก็พอเห็นว่า "เออ ทำไมเรามองไม่ทันวะ" ซึ่งผลมาจากการวางกล้องและการกำกับของ Ford ล้วน ๆ ซึ่งผมว่าสมบูรณ์แบบจริง ๆ)
ส่วนที่ผมว่าเป็นจุดแข็งมาก ๆ ของเรื่องคือ การแสดง ที่ทำมาได้แบบว่าครบเครื่องโหดสัสรัสเซียหลายคนมาก จะเรียกว่าแทบไม่เห็นคนแสดงไม่ดีในเรื่องนี้เลยก็ได้ เหมือนนั่งดูคนในวงการมาเฟียมาคุยกัน ฆ่ากันจริง ๆ แล้วแอบเอากล้องล่องหนไปไล่ถ่ายไรงี้ 5555
คนที่ผมชอบหลัก ๆ เลยก็คือพระเอก Michael แสดงโดย Al Pacino ที่ทำได้ค่อนข้างน่าทึ่งในหลาย ๆ ฉาก (บางฉากอาจดูเวอร์เช่นในภาพที่ใส่ไป แต่มันก็ทำให้เราเข้าใจความรู้สึกตัวละครได้ และเข้าใจในแบบที่ลึกซึ้งมาก ๆ ด้วยผ่านดวงตา) รองมาก็ Sonny (James Caan), Tom Hagen (Robert Duvall), Diane Keaton (Kay) และ.. ก็เหมือนที่พูดไป มันแทบทุกคนเลยอ่ะ
แต่ที่ต้องชมแบบจริงจังมาก ๆ ถึงมากที่สุดเลยคือ Marlon Brando ที่แสดงเป็น Vito Corleone พ่อของพระเอก หรือมหาเจ้าพ่อในโปสเตอร์ทั้งหลายของเรื่องนั่นเอง ที่ทุก ๆ ฉากที่มีเฮียแกอยู่คือดึงสติคนดูมาตั้งใจดูได้แทบตลอด แถมฉากแรก ๆ ก็แสดงมาได้ดูน่าขนลุก ดูน่ากลัว และทรงพลังมาก ๆ ด้วย โดยไม่ต้องพึ่งกล้องเลยคางแบบหนังเรื่องอื่นใด ๆ แค่ Close Up ใส่หน้า และให้นักแสดงทำสีหน้าที่เหลือก็พอแล้ว แถมพอเรื่องผ่านไปเรื่อย ๆ เราก็เริ่มเห็นด้านของคนดีในตัว Vito เรื่อย ๆ จนฉากสุดท้ายที่ทำให้เราเชื่อได้เต็มปากจริง ๆ ว่า แกเป็นคนดี ไม่ใช่คนเลวอะไรเลย
และที่น่าเหลือเชื่อพอ ๆ กันคือ ที่เห็นหน้าดูแก่ ๆ นั่นคือเมคอัพให้แก่ด้วย โดยเฮียแกในช่วงที่ถ่ายหนังเรื่องนี้กัน อายุ 47 ปี ซึ่งผมว่าเหมือนจริงสัส ๆ เลยนะน่ะ เพราะไม่เอะใจเลยตั้งแต่เริ่มจนจบเครดิตน่ะ
ด้านการกำกับก็อย่างที่บอกไปก่อนหน้า ซึ่งจัดเป็นจุดแข็งอีกจุดหนึ่งของเรื่องเลยก็ว่าได้ ที่จัดองค์ประกอบอะไรได้ดีมาก โดยผู้กำกับระดับตำนานอย่าง Francis Coppola (พ่อของ Sofia Coppola ซึ่ง Fun Fact คือ Sofia Coppola โผล่ในเรื่องนี้ด้วย เล่นเป็นเด็กทารก ตอนดูเครดิตคือสะดุ้งหน่อย ๆ พอเห็นชื่อนาง 555) มีหลายฉากมากที่ผมว่า ทำได้น่าทึ่งจริงจัง และมองว่าแปลกใหม่มากแม้ว่าหนังจะอายุปูนนี้แล้วก็ตามที และก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคะแนนในเว็บต่าง ๆ ถึงสูงขนาดนี้ และติดอันดับ 2 ใน IMDB เพราะจัดเป็นหนังที่มีองค์ประกอบครบเครื่องจริง ๆ
ด้านเพลงประกอบคือ ผู้กำกับเขาเลือกใส่ถูกจังหวะมากในหลาย ๆ ครั้ง เพราะมันทำให้เราเริ่มจำทำนองได้เมื่อเรื่องเริ่มเดินผ่านไปเรื่อย ๆ จนตอนเล่นเพลงครั้งสุดท้ายคือรู้สึกเหมือนพระเอกเลยที่ว่า กลายเป็นส่วนหนึ่งกับวงการมาเฟียไปแล้ว เหมือนเพลงนี้ใส่มาในเรื่องเพื่อย้ำคนดูว่า นี่มันไม่ใช่หนังอารมณ์ขันอะไร อะไรแบบนั้น
โดยสรุปเลยคือ ใครชอบหนังแนวดราม่า วงการมาเฟีย โหดแบบเงียบ ๆ ไม่เน้นแอคชั่น แต่เน้นอารมณ์ร่วม หนังเรื่องนี้คงจะเป็นหนังที่คุณตามหาและต้องดูให้ได้ถึงที่สุดแน่นอน มีข้อหักอย่างเดียวในสายตาคือ หนังมันดูยืดเนื้อเรื่องไปบ้างในบางช่วง แต่ว่ามันก็เพื่อให้เรารู้สึกซึมซับกับตัวละครด้วยส่วนหนึ่ง ฉะนั้นถ้าจะให้หักตรงจุดนี้มันก็ดูไม่ใช่อ่ะนะ แถมจุดอื่นนอกจากข้อเสียนี้คือสุดหมดแทบทุกจุดเลย และพอมาคิดดูว่านี่มันหนัง 70' แล้ว คือแทบช็อค เพราะบางฉากนี่ ถ้าไม่รู้นักแสดง จำหน้ารุ่นเก่า ๆ ไม่ได้นี่อาจจะนึกว่าเป็นหนัง 2000 หรือเก่าที่สุดก็คงจะ 90' อ่ะ ซึ่งก็ใหม่กว่าอายุของจริงตั้ง 20 ปีแหน่ะ
ไม่มีข้อสงสัย ให้ 10/10 ไปเลย
____________________________________________________
เรื่องต่อไปที่จะรีวิวคือ อนิเมะ ครับ.. มีสองตัวเลือกหลัก ๆ ที่กะจะรีวิวคือ
- Fate/Apocrypha
- Made in Abyss
ใครอยากอ่านรีวิวเรื่องไหนระหว่างสองเรื่องนี้ก็เม้นกันได้นะครับ แน่อนว่าขึ้นอยู่กับว่ามีคนอ่านมั้ยด้วย โดยผมจะรีวิวเป็นโพสต์ละตอน โพสต์ละตอนไปเรื่อย ๆ ไม่ได้รวบรีวิวทีเดียวเลยครับ